Als jouw leven niet over rozen gaat (‘gôh, ben ik dan niet de enige?’) en je nog wel eens “wegvlucht” voor je problemen, weet dan dat het ook anders kan. Ik bedoel: je kop in het zand steken en nare dingen ontwijken, verandert niets aan je situatie. En dat wist je natuurlijk ook wel, ik vertel geen nieuws. Maar toch benoem ik het, omdat ik het vaak terugzie bij mijn klanten.
We hebben als mens vaak de neiging om onszelf “veilig” te houden. Yep, tussen aanhalingstekens. Want het is geen echte veiligheid. Het is een schijnveiligheid. Wegvluchten voor je problemen – en ze dus niet aangaan, maar ervoor weglopen, houdt je probleem in stand. Als je een slechte relatie hebt en op je tenen moet lopen om uitbarstingen te voorkomen, dan doe je dat uit angst. En als je daarmee een vette ruzie hebt kunnen voorkomen, is de lucht voor even geklaard. Voor even. Maar je relatie is nog net zo shit als gisteren.
Wanneer je eten gebruikt om de confrontatie met je problemen uit de weg te gaan, heb je in feite nog een extra probleem. Want je houdt én het probleem in stand… én door steeds onnodig te eten, ben je ook nog eens te zwaar. Dubbele shit dus.