Afvallen EN op gewicht blijven is een kwestie van de goeie dingen doen. Dat klinkt simpel en in theorie is het dat ook. Waarom het voor veel mensen toch zo’n ding is, komt omdat ze vaak al jarenlang de verkeerde dingen doen. Ze volgen dieet op dieet, leggen zichzelf ook tussen die diëten door allerhande beperkingen op, laten zich voor de zoveelste keer adviseren door een diëtiste, klagen steen en been dat ze “van de lucht al aankomen” – en al deze dingen blijven ze dan ook nog ‘ns steeds herhalen. Zonder dat ze zich ervan bewust zijn, houden ze zichzelf gevangen in een web van beperkende overtuigingen en – op z’n zachtst gezegd – onhandig gedrag.
Tijdens een intakegesprek hoor ik vaak schrijnende verhalen. Ervaringen van jarenlang – vaak zelfs tientallen jaren – strijd tegen de kilo’s, tegen eten, tegen situaties waar ze moeilijk mee kunnen omgaan. En het meest schrijnende is misschien nog wel dat ze juist dóór die jarenlange ervaringen het geloof in zichzelf en in het behalen van hun doel – een vitaal lichaam en een gezond gewicht – zijn kwijtgeraakt. Maar… ze geven de strijd niet op! Natuurlijk niet, want wat is dan het alternatief? Als je nog enigszins de teugels in handen hebt, kun je tenminste nog voorkomen dat je helemáál afzakt. Dat je nóg meer aankomt. En dat wil je absoluut niet, dus blijf je jezelf restricties opleggen. Een dieet, of je eigen regels, of wat-dan-ook.
Keurslijf
Werkt dat? Deels wel natuurlijk. En in ieder geval for the time being. Je houdt jezelf op die manier in een soort keurslijf. Dat klinkt wat negatief, en dat is het in feite ook. Een keuslijf is een strak korset. Daar kunt je je niet lekker in bewegen; het beperkt je in je bewegingsvrijheid. En nu zul je zeggen: “dat is ook precies de bedoeling. Want als ik dat niet doe, gaat het helemáál fout. Ik moet mezelf strenge regels opleggen, om mijn gewicht in de hand te houden.”
