Het was f* hot de afgelopen dagen. ‘De mussen vallen van het dak’, zou mijn oma hebben gezegd. Waar ik me als klein meisje dan over verbaasde, want ik zag ze nergens, die dooie mussen op de stoep, gekild door de hitte. Vreemd toch?
Dode mussen. Daar schijn je een ander ook blij mee te kunnen maken. Als je iemand blij maakt met een dode mus, maak je ‘m echter blij met niks nada noppes niente. Loze inhoud dus. En da’s natuurlijk niet zo chique. In ieder geval niet als je het moedwillig doet. Als je bijvoorbeeld iemand gouden bergen belooft, die er niet blijken te zijn. Of wanneer je iemand een figuurlijke worst voorhoudt, maar die nooit daadwerkelijk geeft.
Ik ben trouwens van mening dat veel mensen zichzelf ook blij láten maken met een dode mus. Dus zich gek laten maken door mooie beloftes die nooit werkelijkheid kunnen worden. Zich laten verleiden door advertenties, over wat-dan-ook. Of door succes stories van anderen.
Dat hoor ik in mijn praktijk ook veel terug. De meeste van mijn klanten zijn er al vaak ingetuind – in diëten of fantastische afslankproducten. Advertenties van shakes of pillen, populaire dieetboeken, name it. En dan heb ik het nog niet eens over al die professionals die – met de beste bedoelingen, dat wel – hun klanten begeleiden bij het afvallen. Door hen allerlei restricties op te leggen, precies te vertellen wat ze wel en niet mogen eten (en zelfs wanneer) en hoeveel ze moeten bewegen. Klink echt als een recept waarmee je noooit meer terugvalt in je oude gedrag. 😉