Uhm nee. Dat wil je niet zijn. Want je bent geen na-aper of meeloper. Als je vriendin je haar kekke jurkje showt van dat nieuwe hippe kledingmerk, houd jij resoluut vast aan je eigen fashion style. Als er een nieuwe game op de markt is, laat jij de trend graag aan je voorbij wapperen. Een nieuwe snack op de markt waar iedereen hyperig over doet? Niet aan jou besteed.
Of stiekem toch? Snuffel je ’s avonds toch nog ff op Bijenkorf.nl, als is het maar om te checken wat dat jurkje wel niet gekost heeft? Spiek je met half dichtgeknepen oogleden naar je kids terwijl ze die vette game spelen? En gooi je met het schaamrood op je kaken toch die trendy snack in je winkelkarretje, in de hoop dat niemand je betrapt?
Je wilt authentiek zijn. Helemaal jezelf. Onafhankelijk van anderen. Met je eigen smaak, je eigen voorkeuren, je eigen keuzes. Het is een belangrijke waarde die je hebt, en daarom voelt het gênant als je over je eigen schreef gaat. Dan heb je jezelf in de steek gelaten, zo voelt het.
En toch doe je dat, zo af en toe. Niet dat je jezelf écht in de steek laat, dat is BS natuurlijk. Je laat helemaal niemand in de steek, dus jezelf ook niet. Maar zo heb je het wel gelabeld. Het is jouw overtuiging dat je jezelf verwaarloost als je níet authentiek bent. Maar juist omdát je regelmatig níet authentiek bent – en je jezelf daarop betrapt – voelt dat nogal klûte. Als een soort zelfverraad.
Stop met jezelf steeds de guillotine toewensen. Niet nodig, en by the way, there are worse crimes. Het goede nieuws is dat we allemaal wel eens voor copycat spelen. Oké, de één meer dan de ander, maar we hebben er allemaal een pootje van. We zijn namelijk sociale dieren. En die zijn afhankelijk van elkaar en van de groep – om te overleven. Sociale dieren kijken naar elkaar, naar elkaars gewoontes en gedragingen. En nemen dus wel eens wat van elkaar over. Meestal gebeurt dat onbewust. En juist daarom hoef je het jezelf ook niet verwijten, als je jezelf daarop betrapt. Want ook jij behoort tot die grote sociale kudde. Gelukkig maar. 😊
Het is wél een goede gewoonte om je hiervan bewust te zijn dát je dat weleens doet. Dus dat je je realiseert dat je van nature de neiging hebt om mee te varen op de golven van je soortgenoten. Want als je je daar bewust(er) van wordt, kun je er ook beter afstand van nemen. Er boven hangen. En dus ook ‘nee’ zeggen, als je iets ook écht niet wilt. Omdat je niet wilt pleasen bijvoorbeeld. Of omdat je wéét dat de keuze van de massa niet per se de juiste keuze is. Sterker nog – dat is ie meestal niet.
