In een vorig leven heb ik onder andere gewerkt als communicatieadviseur. Dit vloeide voort uit een studie aan de universiteit, namelijk communicatie- en informatiewetenschappen. Leuke studie, maar zoals met alles wat leuk is – er zaten ook minder leuke kanten aan. Eén daarvan was het propedeusevak ‘syntaxis en logica’. Een soort grammatica-analyse, maar dan op topniveau. Dus geen 100 meter rennen, maar 100 meter rennen met om de twee meter een horde van anderhalve meter hoog. Daar kun je voor trainen en op een zeker moment kún je het ook. En als je het dan ook nog leuk vindt, voel je geen weerstand, en gaat het relatief makkelijk.

 

Voor mij werkte dat bijvoorbeeld op de middelbare school ook zo met wiskunde: als ik er iets van begon te begrijpen, werden het puzzeltjes, En zowaar, dan begon ik het nog leuk te vinden ook.

 

Maar mijn God, wat heb ik dat vak vervloekt. Syntaxis en logica. Ik snapte er geen r… van en wílde het ook niet snappen. Het zat zelfs zó diep dat ik er later (tot een paar jaar geleden!) nog nachtmerries over had. Dan droomde ik dat ik er nog tentamen voor moest doen, en dat ik anders mijn dokter-anders titeltje niet zou halen. Uiteindelijk heb ik dat wel gehaald hoor, het is goed gekomen met mij. 😊 Maar het geeft wel aan hoe groot mijn weerstand en frustratie was.

Weerstand

Later had ik iets dergelijks ook met hypotheken. Gelukkig geen onderwerp waar je je dagelijks mee bezig hoeft te houden. Althans, voor mij dan. Andere mensen smullen ervan of maken er zelfs hun beroep van. But not for me. Bij het woord alleen al schiet ik in de weerstand.

En dit is allemaal ook helemaal prima natuurlijk. Wat ik leuk vind, hoef jij niet leuk te vinden, en andersom. Ieder z’n ding. Maar waar het hier om gaat is: iets (moeten) doen of begrijpen waar je weerstand op voelt, zal je niet gaan helpen. Of misschien maar eventjes. Want je bent niet écht gemotiveerd, je wordt er niet blij van, je voelt van binnen geen ‘drive’ om ervoor te gáán. En áls je het al gaat doen, doe je het met de rem erop. En dat werkt niet.

 

Zo is dat ook als het over je leefstijl gaat. Bijvoorbeeld als de huisarts zegt dat je moet afvallen. Of je vriendin vertelt dat je zou moeten gaan sporten. Omdat dat goed voor je is. Maar jij voelt er he-le-maal niets voor. Ja, je wilt heus wel wat kilootjes kwijt, zodat je er weer wat beter uitziet en wat fitter wordt. Maar afvallen associeer je met afzien. Met je aan regels houden die totaal niet leuk zijn, en dingen niet mogen eten die iedereen om je heen wél eet. Dus voel je weerstand. En dat sporten associeer je met moe worden en jezelf in het zweet werken, terwijl iedereen om je heen je fluitend voorbij sprint.

Dus nee, jou niet gezien.
Weerstand.

Als je iets echt echt écht  niet leuk vindt, is het moeilijk om je ertoe te zetten. Doe je het wel, dan is dat met een mentale rem erop. Volhouden is dan een dingetje, zeg maar. Je doet het op wilskracht, en wilskracht is altijd maar tijdelijk. Dus hoef je het jezelf ook niet te verwijten als je op een gegeven moment weer terugvalt in oud gedrag. Want dat oude gedrag is wat je kent; wat vertrouwd is, wat je een fijn gevoel geeft. Zelfs als dat gedrag misschien niet helemaal ‘helpend’ is, zoals bankhangen of ongebreideld snacken.

 

Je primitieve brein zoekt altijd naar veiligheid en plezier. Het wil geen pijn en ongemak en daarom zoekt het altijd naar dingen die fijn voelen. Daarom is het ook zo lastig om dingen te doen die niet fijn zijn. Je vermijdt ze, stelt ze uit; gaat in plaats daarvan iets anders doen, wat jou wél dat fijne gevoel geeft. Als is het maar voor even.

Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is om aan dat patroon te ontsnappen, wanneer je een doel voor ogen hebt. Dat kan namelijk heel goed. Echter: in je uppie zal je dat niet snel lukken –  juist omdát je brein je steeds weer in je oude, vertrouwde patroon trekt. Voel je ‘m? Je hebt dus meer nodig dan alleen motivatie: een handleiding, een wegwijzer, een keiharde spiegel. Oftewel: een kick-ass coach, die jou ‘committed’ houdt en zorgt dat jij je doel gaat bereiken.

 

Ik kan en wil die coach graag voor je zijn. Zodat jij het gewicht gaat bereiken wat je wilt, en die voortdurende stress rondom eten achter je kunt laten.
Meer weten? Schrijf je in voor mijn gratis masterclass (via Zoom).