Als ik roep: “Kom in beweging!”, dan denk jij waarschijnlijk dat ik je aan het sporten wil krijgen. Tuurlijk, is harstikke gezond, niks mis mee. Veel mensen hebben er alleen niet zo heel veel mee, terwijl ze wel weten dat het goed voor ze is. Sportcentra maken daar handig gebruik van in hun marketing en hebben doorgaans heel veel sponsoren. 😉
Wat ik echter bedoel met ‘in beweging komen’ is iets heel anders. Ik heb het over een ander soort actie. Jezelf figuurlijk in beweging zetten. Keuzes maken, stappen nemen. Niet in je oude patroon blijven hangen, maar uit je comfortzone stappen. Veel mensen houden vast aan het bekende patroon. Lekker veilig. Alleen verandert er dan niet zoveel. Immers: als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg.
Als je verandering wilt, zul je dus in beweging moeten komen. Iets anders moeten gaan doen. Je kunt beginnen met een klein stapje, en van daaruit het volgende stapje zetten. Steeds meer en grotere stappen. Alleen: als je dat doet vanuit wilskracht, is het meestal ook geen lang leven beschoren. Dat zie je bij het volgen van een dieet: het lukt je een tijdje, maar daarna val je weer terug in je oude, vertrouwde gedragspatroon. Da’s harstikke logisch, want zo zit ons brein nou eenmaal in elkaar.
Wil je het écht grondig aanpakken, dan zul je op een diepere laag moeten werken. In je onderbewustzijn. Op dat level zitten je programmeringen, je overtuigingen, je gedragspatronen. Als je daarin aanpassingen gaat maken, is dat veel bestendiger. Harstikke logisch natuurlijk. Toch is de kans groot dat – zelfs als je je dit realiseert – je de volgende keer toch weer aan de oppervlakte gaat rommelen. Bijvoorbeeld met een dieetje. Waarom? Omdat je snel resultaat wilt. Of omdat je denkt dat je dit keer zó graag wilt afvallen, dat je het op wilskracht wel redt.
Uhmmm… wat denk je zelf?
Ik nodig je uit om hier eens bij stil te staan. En heel eerlijk naar jezelf te zijn. Wat hebben eerdere pogingen je opgeleverd? Als jij lijkt op mijn klanten (en die kans is redelijk groot), dan zal dat vooral frustratie, moedeloosheid, boosheid en verdriet zijn. En als dat zo is, wil je jezelf dan blijven saboteren? Of ga je voor echte verandering? Een einde aan die strijd met eten, en een blijvend lager gewicht?
