Jouw brein wil helemaal geen verandering. Daar is het namelijk helemaal niet bij gebaat. Je brein houdt van de ingesleten paadjes; de vertrouwde weg, de route bewandelen die je altijd bewandelt. Want dat is wat het kent. Daar hoeft het geen moeite voor te doen. Dat is die automatische piloot, je comfort-zone. Daar voelt ie zich lekker bij. Daarom is het ook zo fijn om bijvoorbeeld lekker ’s avonds op te bank te ontspannen met een zak chips, als je dat gewend bent. Lekker even “out-tunen”. Als je jezelf dat geluksmomentje gaat ontzeggen, komt je brein in verzet.
Maar toch is zo’n “geluksmomentje” wat je nou juist wilt veranderen. Want eigenlijk wil je dat helemaal niet. Je wilt van die gewoonte af, omdat ie je niks brengt. Ja, overgewicht. En zo beland je in een strijd, waarin je jezelf die geluksmomentjes ontzegt, in de hoop dat je daardoor afvalt. En vaak gebeurt dat ook, zeker in het begin. Want je wilt het écht en je baalt van jezelf. Maar je automatische piloot (je brein dat jou comfortabel wil laten voelen) neemt het vroeg of laat toch weer van je over. Te meer omdat die restrictie die je jezelf oplegt, verandering betekent. Waardoor je brein in verzet komt – die wil juist weer terug naar de vroegere, comfortabele situatie.
Logische keuzes werken vaak niet
Daar komt nog iets bij. Het primitieve deel van je brein heeft tot taak om jou veilig te houden. In de oertijd was dat noodzakelijk. Je moest immers overleven tussen de slangen, tijgers en giftige planten. Je moest zorgen dat er voldoende te eten was, niet alleen voor jezelf, maar ook om de soort in stand te houden.
Hoe geëvolueerd en slim wij moderne mensen ook zijn, ons primitieve (reptielen)brein stuurt ons nog voor een groot deel aan. Onbewust natuurlijk, maar toch. Zo kunnen wij logische of verstandige keuzes denken te maken, die ons primitieve brein vervolgens volledig onderuit schoffelt.
