Ons primitieve brein houdt ons graag veilig. Dit oudste deel van onze hersenen – ook wel je reptielenbrein of oerbrein genoemd – is namelijk gericht op overleven. Als er gevaar dreigt, zet het bij jou een fight-, flight- or freeze-modus aan. Dat is natuurlijk heel handig; het fungeert als een beschermingsmechanisme. Tegelijkertijd kan het je ook in de weg zitten. Behoorlijk zelfs. Want juist omdát je primitieve brein je veilig wilt houden, zet het je steeds weer terug in wat bekend is. Het oude patroon. Wat ik ook wel eens het olifantenpaadje noem. Het uitgesleten pad; uitgesleten, omdat je er keer op keer overheen gewandeld hebt. Het is bekend, vertrouwd, je hoeft er niet over na te denken. Het zijn je vaste gewoontes, je terugkerende gedachtes. Het is je comfortzone.
Alleen… binnen je comfortzone, daar ligt niet je groei. Die ligt daarbuiten. De meeste mensen kiezen er echter voor om binnen hun comfortzone te blijven. Waar ze zich overigens meestal niet van bewust zijn, want dat gebeurt dus volautomatisch. Daarmee blijven ze altijd “klein”. Of gebruiken ze in ieder geval niet hun volle potentieel. Ze vechten vaak tegen niet fijne omstandigheden, en voelen zich nogal eens slachtoffer van andere mensen of situaties. Maar doen er verder weinig aan. Misschien ken je ook wel zo iemand die vastzit in een saaie kantoorbaan, waar hij of zij doodongelukkig van wordt. Maar daar evengoed niet uit durft te stappen… het idee komt zelfs niet eens in hem op. Want je moet immers wel de hypotheek blijven betalen. En een vast contract biedt nou eenmaal zekerheid (lees: veiligheid).
Zo iemand is dus oncomfortabel in z’n eigen comfortzone… herkenbaar?
Afvallen binnen je comfortzone
Iets dergelijks speelt vaak als je wilt afvallen. Op het eerste gezicht lijkt het dan logisch om een bekend, ingesleten paadje te gaan bewandelen. Je oerbrein stuurt daar in ieder geval wel op aan. Zelfs als het je eerder op die manier niet gelukt is… en die kans is groot, anders zou je nu natuurlijk niet wéér willen (of moeten) afvallen. 😉
Eigenlijk best vreemd, als je er eens goed over nadenkt. Je gaat een bekend pad bewandelen, waarvan je weet dat het je de vorige keer niet geholpen heeft. In de hoop dat het dit keer wel werkt. Uuuuuhh….
Einstein (niet de domste) formuleerde dit als volgt: “De definitie van waanzin is het hetzelfde blijven doen en een ander resultaat verwachten.”

Buiten je comfortzone ligt je groei. Je zult dus iets anders moeten doen dan wat je voorheen ook al deed, en wat het meest voor de hand ligt. En nu kun je natuurlijk zeggen: “Ja maar, dat dieet was echt afzien, en absoluut niet comfortabel!”. Snap ik, helemaal gelijk. En toch bleef je daarmee in je comfortzone. Oncomfortabel in je eigen comfortzone. Je bewandelde een weg die je voorheen ook al bewandelde. Die iedereen bewandelt. Die maatschappelijk geaccepteerd is als dé manier om gewicht te verliezen. Alleen: het werkt niet! En daar kwam je dus zelf ook achter… anders zou je nu niet nog steeds met hetzelfde probleem zitten.